Evaluation of the relationship of balance and posture with speech functions in stroke patients

INTRODUCTION: Balance disorders, postural dysfunctions, and speech disorders are common after stroke. This study aims to investigate whether there is a connection between language and speech function and posture and balance in paralyzed patients and to which speech area function the connection is related.
METHODS: Eighteen stroke patients with speech impairment and no cognitive impairment were included in the study. Balance and postures of stroke patients were evaluated using the Berg Balance Test (BBT) and Postural Assessment Scale for Stroke Patients (PASS-T), while their quality of life was evaluated using the Stroke and Aphasia Quality of Life-39 Test (SAQOL-39). Patients’ speech functions were evaluated using the Gülhane Aphasia Test-2 (GAT-2), voice-related assessments were made with the Voice-Related Quality of Life Scale (V-RQOL), and objective voice analysis.
RESULTS: The mean age of the participants was 59.10±14.72 years, the mean score of the Mini-Mental Test was 26.16±2.00. According to statistical analysis, there was a significant relationship between BBT score and GAT-2 (r: 0.552, p=0.017), and BBT score and SAQOL-39 mean score (r: 0.589, p=0.010), there was no significant relationship between BBT and V-RQOL (r: -0.075, p=0.768). While there was a significant relationship between PASS-T (r: 0.499, p=0.035) and SAQOL-39, no significant relationship was found with GAT-2 (r: 0.388, p=0.112). In addition, a significant correlation was found between the SAQOL-39 mean score and the GAT-2 total score (r: 0,606, p=0.008).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was observed that there is a significant relationship between balance functions and speech function and quality of life, and patients with good balance have better functional independence and speech functions. However, it was found that posture did not change speech function. Due to the importance of evaluation in treatment, it is thought that the evaluation of stroke patients who will receive speech and language therapy in terms of balance and postural functions will contribute to the speech functions of patients.

İnmeli hastalarda denge ve postürün konuşma fonksiyonları ile ilişkisinin değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: İnme sonrasında denge bozuklukları, postüral disfonksiyonlar ve konuşma bozuklukları sık görülmektedir. Bu çalışmanın amacı inme hastalarında dil ve konuşma fonksiyonu ile postür ve denge arasında ilişkinin olup olmadığını,ve bu ilişkinin konuşma fonksiyonunun hangi alt alanı ile arasında olabileceğini araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya konuşma bozukluğu olan ve kognitif bozukluğu olmayan on sekiz inme hastası dahil edilmiştir. İnmeli bireylerin denge ve postürleri Berg Denge Testi (BBT) ve İnmeli Hastalar İçin Postural Değerlendirme Ölçeği (PASS-T) kullanılarak değerlendirilirken yaşam kaliteleri İnme ve Afazi Yaşam Kalitesi-39 Testi (SAQOL-39) kullanılarak değerlendirilmiştir. Bireylerin konuşma fonksiyonları Gülhane Afazi Testi-2 (GAT-2) kullanılarak değerlendirilirken sesle ilgili değerlendirmeler Sesle İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği (SİYKÖ) ve objektif ses analizi ile yapılmıştır.
BULGULAR: Araştırmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 59,00 ± 14,72 yıl; Mini Mental Test puan ortalaması 26,16±2,00’dir. İstatistiksel analizlere göre BBT puanı ile GAT-2 (r: 0.552, p=0.017) ve BBT puanı ile SAQOL-39 ortalama puanı (r: 0.589, p=0.010) arasında anlamlı ilişki bulunurken; BDT’nin SİYKÖ (r: -0.075, p=0.768) ile anlamlı ilişkisi bulunmamıştır. PASS-T’nin SAQOL-39 ile anlamlı ilişkisi bulunurken (r: 0.499, p=0.035), GAT-2 ile (r: 0.388, p=0.112) anlamlı ilişkisi bulunmamıştır. Ayrıca SAQOL-39 ortalama puanı ile GAT-2 toplam puanı arasında anlamlı ilişki bulunmuştur (r: 0,606, p=0.008).
TARTIŞMA ve SONUÇ: İnmeli bireylerde denge fonksiyonları ile konuşma fonksiyonu ve yaşam kaliteleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişkinin olduğu, dengeleri iyi olan hastaların genel seviyelerinin ve konuşma fonksiyonlarının daha iyi olduğu görülmüştür. Ancak postürün konuşma fonksiyonunu değiştirmediği bulunmuştur. Değerlendirmenin tedavideki önemi dolayısıyla dil ve konuşma terapisi alan ve alacak olan inmeli hastaların denge ve postüral fonksiyonlar açısından da değerlendirilmesinin bireylerin konuşma fonksiyonlarını geliştirecek uygun tedavi programı hazırlanmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.